De tactiek die je zou willen volgen terwijl je poker speelt kun je uiteraard ontwikkelen zoals je wilt. Maar let daarbij wel op dat het bij je past en dat het ja natuurlijk ligt om op een bepaalde manier te spelen. Wat je vooral niet moet proberen is om speelstijlen te kopieren.
De speelstijlen van pokerspelers zijn er in allerlei vormen. Om te beginnen zijn deze speelstijlen grofweg verdeeld over een drietal categorieën.
- Agressief: iemand die heel veel handen speelt, en heel agressief inzet.
- Loose: iemand die redelijk veel handen speelt, maar beheerst inzet.
- Tight: iemand die weinig handen speelt, enkel hele sterke handen.
Maar zo makkelijk is het uiteraard niet. Deze hoofdverdeling van spelers is pas het begin, hieraan moet je het nivo van de speller koppelen, de manier waarop ze deze stijl speller, welke vaardigheden ze wel of niet beheersen. Gevorderde spelers herkennen ook meerdere type spelers binnen de hoofdcategorie. Het principe is eigenlijk dat je je spel aanpast aan de spelers die je tegenover je hebt of dusdanig speelt dat deze splers zich anpassen. En daarbij telt vaak niet alleen het rekening houden met één bepaalde speler, maar ook de spelers er omheen. Je moet zo goed mogelijk kunnen inschatten wat iedereen doet, en vooral ook waarom.
Een bekende poker uitspraak, die later in de film Rounders in de opening terugkomt is:
‘If you can’t spot the sucker in your first half-hour at the table, then you ARE the sucker.’
Tafelpositie
De positie aan de tafel bepaalt ook de tactiek die je kan toepassen.
Het uitgangspunt voor je tactiek is dat minder goede handen in slechte tafelpositie minder snel gespeeld moeten worden.
Als je doel is om voor weinig inzet de flop te zien, wordt de kans dat dit lukt erg klein als je net na de blinds zit (under the gun)
Ben je echter laat aan de beurt, of zelfs de button, dan zijn mindere handen weer interessant, omdat je bij de volgende inzetronde als laatste aan de beurt bent, en dus meer controle hebt over het spelverloop.
Voorbeeld:
KK is altijd en overal speelbaar.
KT is bijvoorbeeld pas in midden of late posities echt geschikt om te spelen.
22 is een leuke gok in laatste positie, als het niet veel kost om de flop te zien.
De GAP (gat / kloof) theorie:
Als je voor jezelf weet welke handen je zou spelen in een bepaalde positie, zoals omschreven bij de starthanden, dan verandert deze insteek als iemand voor jou de pot ‘opent’ met een bet.
De GAP theorie zegt dan: Je positie is afhankelijk van de ‘gap’ (ruimte tussen jou en de better)
Bet dus degene naast jou, dan moet je je hand beoordelen als zijnde een hand ‘under the gun’ oftewel in eerste positie, niet in de positie die je hebt ten op zichte van de button.
De KT die je bijvoorbeeld zonder een bet vooraf zelf zou openen (met een bet), zou je nu eigenlijk moeten folden.
Gemiddelde chips en pot grootte (Q en M)
Het kennen van de gemidelde chip-stack is in toernooien erg belangrijk. Ook het aantal chips dat je bezit ten opzichte van de inzet per hand op tafel is van belang voor je tactiek.
Dan Harrington, een poker professional uit Amerika, heeft dit in één van zijn boeken uitgelegd en vertaald in Q en M.
Q=jou plek ten opzichte van gemiddelde
Zeker in toernooien is het van belang om in de gaten te houden of je bijblijft bij het gemiddelde. als je dit niet in de gaten houdt kun je langzaam terugvallen in een toernooi. Het inzicht hiein zou je tactiek kunnen bepalen, bijvoorbeeld door losser te gaan (moeten) spelen.
M=stack ten opzichte van pot
Hierbij is van belang om de relatie van het aantal chips dat op tafel ten opzichte van je eigen chips te kennen. De chips aan tafel worden gevormd door de BB, SB en de Ante.
Het principe is op hoofdlijnen als volgt:
Heb je meer dan 20 x het aanal chips dan dat per hand op tafel ligt, kun je je eigen tactiek gewoon blijven volgen.
Komt het aantal chips ongeveer overeen met 10 x je chip stack, dan komt het moment dat je meer actie moet nemen en misschien wat losser of zelfs agressiever zou moeten spelen.
Komt het aantal overeen met 5 x jou chipstack (of zelfs minder) dan ben je in de zogenaamde rode-zone. Het is eigenlijk niet meer intressant om kleine inzetten te doen of te callen. Pik je moment en ga er gewoon voor. En let op, in deze situaties zijn er veel meer handen intressant en bruikbaar dan de standaard Slansky starting hands. Zeker als je 1 tegen 1 komt te spelen kan komen te spelen.